استاد دانشگاه و تحليلگر مسايل اجتماعي معتقد است، اجتماعي شدن مبارزه با مواد مخدر به يك برنامه بلندمدت نياز دارد و بايد گام نخست و هدف اصلي براي تحقق اين رويكرد بر روي پيشگيري متمركز باشد.
هادي اسماعيلي در گفتوگو با روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر افزود: تدوين و اجراي سياستهاي كلي جهت ايجاد اشتغال براي اعضاي جامعه، تشكيل كلاسهاي آموزش خانواده براي بالا بردن مهارتهاي زندگي، تقويت پيشگيرانه مدارس از طريق ارتقاء محتوا و كيفيت برنامههاي آموزشي و تربيتي، تلاش براي كاهش شكاف اقتصادي در بين اقشار مختلف جامعه و دسترسي به عدالت اجتماعي از جمله برنامههاي پيشگيرانه بلند مدت براي مبارزه با مواد مخدر است .
وي با اشاره به اينكه همگان بايد به دعوت وزير كشور و دبيركل ستاد مبارزه با مواد مخدر براي مشاركت عمومي و اجتماعي مقابله با اعتياد پاسخ مثبت دهند، اظهار داشت: نيروي انتظامي، كارشناسان و صاحبنظران آسيبهاي اجتماعي، دستگاه قضايي، بهزيستي، سازمانهاي مردمي نهاد و حمايتي، نقش پر رنگتري در مبارزه با مواد مخدر دارند.
وي تصريح كرد: بايد اين تصور اشتباه را كه مسوولان فقط مانع تولید ، عرضه و مبارزه با مواد مخدر هستند، را از افكار عمومي پاك كر. ضروريست با مشاركت اجتماعي بیشتر تلاش كنيم تا در جهت ممانعت از به وجود آمدن و پیشرفت اعتیاد به مواد مخدر صنعتي و روانگردانها، فعالتر عمل شود.
اين تحليلگر مسايل اجتماعي اضافه كرد: بهترین روش برای جلوگیری از شيوع اعتیاد، معالجه آن نیست. بلکه پیشگیری از بوجود آمدن آن است، طی سالهاي گذشته بسياري از كارشناسان امر به این باور رسيدهاند که یک برنامه صحیح پیشگیری از اعتیاد خیلی زودتر از آن چیزی که قبلا تصور میکردند، باید آغاز شود .
اسماعيلي همچنين با بيان اينكه براي برنامهريزي راههاي موثر در پيشگيري از اعتياد، ابتدا بايد علل و عوامل موثر در شروع مصرف و اعتياد به مواد را در نوجوانان و جوانان شناخت، ادامه داد: عوامل ژنتيكي، شخصيتي، فارماكولوژيك، خانوادگي، محيطي و اجتماعي همگي در گرايش به سمت مصرف مواد مخدر صنعتي و روانگردانها موثر هستند و عوامل متعدد در مقابل بايكديگر به مصرف مواد منجر ميشوند.
اسماعيلي اضافه كرد: براي انتخاب و به كارگيري مناسب استراتژيها، دانستن نيازها، مشكلات و پتانسيلها و تواناييهاي اجتماعي ضروري است و اجراي هر برنامه پيشگيري به شناخت دقيق مناطق آلوده به مواد مخدر، بررسي كامل وضعيت بهداشتي، روان شناختي و بررسيهاي همهگيرشناسي بستگي دارد تا به اين وسيله عوامل موثر بر مصرف مواد آشكار شود.
به گفته اين استاد دانشگاه تهران، به عنوان مثال، بايد شايع ترين نوع ماده مصرفي مواد مخدر صنعتي و روانگردانها و گروه هاي سني در معرض خطر شناسايي شوند و موقعيتها و محلهاي مصرف، باورهاي نادرست و عوامل مخاطرهآميز، امكانات و منابع موجود را شناخت و براساس آن مدل فعاليتهاي پيشگيري را تعيين كرد.
اسماعيلي افزود: تحقيقات ثابت كرده است بهرهگيري از استراتژيهاي مختلف براي تاثير بر شيوع اعتياد ضروري است زيرا عوامل متفاوتي در ايجاد اعتياد موثرند.
وي خاطرنشان كرد: آنقدر که پیشگیری از ایجاد اعتیاد اهمیت دارد، معالجه آن از این اهمیت بر خودار نیست، البته یک نسخه صد در صد برای مبارزه با اعتیاد وجود ندارد ولی بايد سعي شود كه تا جای ممکن راهی منطقی و عملی برای پیشگیری از اعتیاد کودکان و نو جوانان بیابیم.
اسماعيلي فعاليتهاي پيشگيري متمركز بر آموزش و آگاهسازي والدين را در اين جهت بسيار مهم دانست و گفت: كودكان بيش از همه از والدين خود تاثير ميپذيرند، آگاهسازي والدين يكي از مهمترين بخشهاي موثر در هر برنامه پيشگيري از اعتياد است، در ابتدا والدين بايد از خطر اعتياد آگاه شده و در مورد پيشگيري از آن احساس مسووليت كنند.
اين استاد دانشگاه تهران افزود: اين آگاهسازي بايد به طور مكرر از راههاي مختلف مانند رسانهها، كانونهاي فرهنگي، اجتماعي، خواندن كتاب، شركت در جلسات مشاوره و غيره براي والدين انجام شود.
اسماعيلي، آموزش اطلاعات لازم در مورد مواد مخدر صنعتي و روانگردانها، آموزش مهارتهاي لازم براي ساختن پيوندهاي قوي خانواده، برقراري ارتباط صميمانه با كودكان، بالا بردن اعتماد به نفس، ايجاد سيستم ارزشي قوي، آموزش الگوي خوب بودن و تشويق فعاليتهاي سالم و خلاق را از جمله موارد آگاهسازي نام برد.
وي در پايان گفت: پديده اعتياد همه جوامع را در ابعاد مختلف تهدید میکند و در عصر حاضر با پیشرفت علم، مشتقات ویرانگرتری هم به آن اضافه شده است، بايد آگاهانهتر با تاكيد بر آموزش و پيشگيري در جهت شكست آن حركت كنيم.
منبع خبر: روابط عمومي ستاد مبارزه با مواد مخدر94.02.10